Tak w wyroku z 10 maja 2019 r. stwierdził wojewódzki Sąd Administracyjny (sygn. akt akt II SA/Sz 246/19).
Sprawa dotyczyła przyznania burmistrzowi dwóch dodatków – dodatku specjalnego z tytułu pełnienia funkcji oraz z tytułu okresowego powierzenia dodatkowych zadań. Wojewoda wydał w tej sprawie rozstrzygnięcie nadzorcze, w którym stwierdził, że przyznanie dodatkowego dodatku specjalnego jest sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawa.
Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych pracownikowi samorządowemu z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań może zostać przyznany dodatek specjalny. Jednakże, w ustępie 3 powołanego przepisu ustawodawca ustanowił dodatek specjalny dla wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) starostów oraz marszałków województwa.
Ustawodawca przewidział zatem dwie podstawy przyznania dodatku specjalnego pracownikowi samorządowemu, wyodrębniając podmiotowo w ust. 3 tego przepisu grupę pracowników szczególnie obciążoną obowiązkami zawodowymi, dla której dodatek specjalny jest obligatoryjnym składnikiem wynagrodzenia. Przyznanie dwóch dodatków na podstawie art. 36 ust. 3 i ust. 5 wojewoda uznał za niezgodne z prawem.
Gmina złożyła skargę na to rozstrzygnięcie nadzorcze. W skardze gmina zarzuciła naruszenie art. 36 ust. 3, w zw. z art. 36 ust. 2 i ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych z 15 maja 2018 r., przez ich zastosowanie oraz naruszenie art. 36 ust. 5 ustawy przez jego dowolną wykładnię, prowadzącą do ustalenia, że burmistrzowi nie może zostać przyznany odrębny dodatek specjalny z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań prowadzącego do naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu wyrażonej w art. 112 Kodeksu pracy i uznanie, że art. 36 ust. 3 ustawy wyłącza możliwość przyznania dodatku na podstawie jej art. 36 ust. 5. Gmina argumentowała, że gdyby ustawodawca przewidział przyznanie jednego dodatku specjalnego, to winien to był uczynić w jednej jednostce redakcyjnej, albo w dwóch jednostkach wzajemnie ze sobą powiązanych. Skoro jednak ustawodawca przewidział dwie podstawy przyznania dodatku specjalnego, to brak jest wytłumaczenia dla wyłączenia możliwości przyznania dodatku specjalnego burmistrzowi na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych, bowiem przepis ten nie przewiduje takiego wyłączenia.
Sprawa trafiła do sądu. Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podzielił zaprezentowanego w skardze stanowiska, z którego wynika, że burmistrzowi przyznano dodatek specjalny na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy o pracownikach samorządowych, jako pracownikowi samorządowemu, w związku
z wykonywaniem obowiązków niezwiązanych z pełnieniem funkcji burmistrza. Koncepcja ta prowadziłaby bowiem do wniosku, że burmistrz pozostaje w dwóch równoległych stosunkach pracy i powierzone czynności, za wykonywanie których, zaskarżoną uchwałą, przyznano dodatek specjalny, wykonuje niezależnie od pełnienia funkcji burmistrza, działając jednocześnie w interesie mieszkańców gminy.
Pogląd ten należało uznać za błędny nie tylko z tego względu, że osoba pełniąca funkcję burmistrza pozostaje w jednym stosunku pracy, ale również dlatego, że przyznany dodatek specjalny stanowi część jej wynagrodzenia otrzymywanego z racji pełnienia funkcji burmistrza, a nie szeregowego pracownika samorządowego.
Sąd nie zgodził się również ze stroną skarżącą, że skoro ustawodawca nie wykluczył pracowników, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o pracownikach samorządowych z grona osób, którym może zostać przyznany dodatek specjalny na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy, to przesądza to o dopuszczalności podjęcia uchwały przyznającej dodatek specjalny burmistrzowi na tej podstawie.
Poza tym, gdyby ustawodawca chciał zaakcentować różnicę w charakterze dodatku specjalnego przyznawanego na podstawie art. 36 ust. 3 i ust. 5 zastosowałby inne nazewnictwo dla tego składnika wynagrodzenia, a tego nie uczynił, co przesądza, zdaniem sądu, o tym że jest to świadczenie tożsame rodzajowo.
W efekcie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody.
