Wpływ liczby dni danego miesiąca, na wysokość wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego

Odpowiedź

Do obliczenia wynagrodzenia chorobowego bądź zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy przyjmuje się 30 dniowy miesiąc pracy. Nie ma znaczenia czy miesiąc ma 29 dni czy 31. 
Zatem, wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości dzieli się na 30 i wynik mnoży przez liczbę dni wskazanych na zwolnieniu lekarskim. Należy zaznaczyć, że pracownik zachowuje prawo zasadniczo do 80 % wynagrodzenia.
Należy podkreślić, że wynagrodzenie chorobowe oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Wobec tego, za 29 dzień lutego należało naliczyć wynagrodzenie chorobowe, a co za tym idzie pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie za pracę w stałej miesięcznej wysokości pomniejszonej o 1 dzień zwolnienia lekarskiego oraz wynagrodzenie chorobowe za 1 dzień zwolnienia lekarskiego.
Za miesiąc marzec należało naliczyć za cały miesiąc wynagrodzenie chorobowe. Za miesiąc kwiecień pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie chorobowe za jeden dzień oraz zasiłek chorobowy za 19 dni.

Uzasadnienie

Wynagrodzenie chorobowe
Na podstawie art. 92 Kodeksu pracy za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:

1. choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia – trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu; 
2. wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia;
3. poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – w okresie wskazanym w pkt 1 – pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia.

WAŻNE: Wynagrodzenie chorobowe oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.

Podkreślić trzeba, że wynagrodzenie chorobowe:

1. nie ulega obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego;
2. nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego.

Za czas niezdolności do pracy trwającej łącznie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwającej łącznie dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Dodać także należy, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 maja 1996 roku w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w kresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy tj. wynagrodzenie chorobowe, miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. 
Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku nieobecności pracownika w pracy, w okresie której pracownikowi przysługuje zasiłek przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Zasiłek chorobowy
Zgodnie z ustawą z 25 czerwca 1999 roku  o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 
Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 12 miesięcy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez ubezpieczonego będącego pracownikiem za 12 miesięcy lub za okres przepracowany, przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte.

WAŻNE: Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy.
Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. W tym przypadku podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi:

1. wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości;
2. wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które ubezpieczony będący pracownikiem był obowiązany przepracować w tym miesiącu, jeżeli przepracował choćby 1 dzień;
3. kwota zmiennych składników wynagrodzenia w przeciętnej miesięcznej wysokości, wypłacona za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje zasiłek chorobowy, jeżeli ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął żadnego wynagrodzenia.

Dodać trzeba, że podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia.
Zatem jak wyliczyć wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy za okres zwolnienia lekarskiego od 29 lutego do 20 kwietnia?

Przykład
Pracownik ze stałym przeciętym wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 4000 zł brutto był niezdolny do pracy z powodu choroby przez 52 dni kalendarzowych w okresie 29. lutego 2020 r. – 20 kwietnia 2020 r.
Pracodawca wypłaci wynagrodzenie chorobowe za 33 dni tj. od 29 lutego do 1 kwietnia włącznie. Wyliczenie wynagrodzenia chorobowego:
– 4000 zł przeciętne miesięczne wynagrodzenie – podstawa wymiaru
– 4000 zł – 13,71 % ( składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracownika)=  4000 zł – 548,40 zł= 3451,60 zł,
– przeciętne wynagrodzenie za dzień wynosi: 3451,60 : 30 = 115,05 zł,
– wynagrodzenie za dzień choroby wynosi: 115,05 zł x 80 % = 92,04 zł.
Zatem, jeden dzień zwolnienia lekarskiego w miesiącu lutym 2020 roku wynosi 92,04 zł wynagrodzenia chorobowego brutto.
Mając powyższe wyliczenia na uwadze za miesiąc za miesiąc marzec 2020 roku wynagrodzenie chorobowe wyniesie  3451,60 zł brutto.
Za kwiecień pracodawca wypłaci wynagrodzenie chorobowe za jeden dzień kwietnia 2020 roku. Natomiast za dalszą część zwolnienia będzie przysługiwał zasiłek chorobowy obliczany w analogiczny sposób.
Przeciętne wynagrodzenie za jeden dzień zwolnienia lekarskiego w wysokości 92,04 zł x 19 dni choroby = 1748,76 zł.

WAŻNE: Należy podkreślić, że do obliczenia wynagrodzenia za nieobecność w pracy spowodowaną chorobą nie ma znaczenia liczba dni w danym miesiącu ponieważ przy stałym wynagrodzeniu jeden dzień pracy określany jest zawsze przez przeciętne miesięczne wynagrodzenie podzielone przez 30. 

Podstawa prawna: art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (tekst jednolity:  Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 z późn.zm.); § 11 rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 20 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w kresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 927); rozdział 8 ustawy z 25 czerwca 1999 r.  o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2019 r. poz. 645 z późn.zm.).