Odpowiedź
Wartość dofinansowania przez pracodawcę do studiów podyplomowych pracownika jest zwolniona z podatku dochodowego oraz składek na ubezpieczenia społeczne.
Uzasadnienie
Zgodnie z kodeksem pracy, pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:
- urlop szkoleniowy;
- zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.
Za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Kodeks pracy, różnicuje zakres świadczeń przysługujących pracownikom w zależności od tego, czy pracownik:
- podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, bądź
- zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy.
Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z całości lub z części dnia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, które nie korzysta ze zwolnienia. Pracodawca może także pracownikowi przyznać dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie, które w takich okolicznościach korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy także zaznaczyć, że pracodawca może zawrzeć – na piśmie – z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Jednakże pracodawca nie ma obowiązku zawarcia umowy, jeżeli nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, a wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osobie, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny.
Zatem, w przypadku gdy pracodawca nie ma obowiązku zawarcia umowy, o wyrażeniu lub nie wyrażeniu zgody na podnoszenie przez pracownika kwalifikacji zawodowych – decydować będzie jego zachowanie wobec pracownika.
Zatem, jeśli pracodawca pokrył koszty oraz - jeżeli miał taki obowiązek – zawarł z pracownikiem umowę to znaczy, że wyraził zgodę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracownika.
W przedmiotowej sprawie Czytelniczka zamierza opłacać studia podyplomowe pracownikowi, wobec tego okoliczność ponoszenia kosztów na podniesienie kwalifikacji zawodowych pracownika oznacza, że Czytelniczka wyraziła zgodę na dokształcanie. W konsekwencji, wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika (dofinansowania) stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, a co za tym idzie Czytelniczka nie jest zobowiązana do pobrania i odprowadzenia od poniesionego świadczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy podkreślić, że dofinansowanie pracownikowi kosztów kształcenia, powoduje powstanie przychodu ze stosunku pracy, a przychód uzyskany przez pracownika z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę, stanowi dla pracownika podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych.
Jednakże, przychód pracownika uzyskany od pracodawcy na koszty nauki będzie korzystał ze zwolnienia ze składek społecznych i zdrowotnej i ewentualnie składek na FP i FGŚP. Zgodnie bowiem z § 2 ust. 1 pkt 29 rozrządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nie stanowi wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyłączeniem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
Zatem, wartość dofinansowania na dokształcanie pracownika bez względu na formę kształcenia jest przychodem, który korzysta ze zwolnienia z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, jednocześnie wartość tego przychodu nie stanowi podstawy wymiaru składek.
Podstawa prawna: art. 17, art. 102 – 1036 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 z późn.zm.); § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949); art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1387).
