Przerwy od pracy

ODPOWIEDŹ

Pracownicy mają zagwarantowaną płatną przerwę od pracy w wymiarze jedynie 15 minut. Przerwa od pracy w wymiarze 60 minut jest przerwą niewliczaną do czasu pracy pracowników, a tym samym nie jest płatna.

UZASADNIENIE

Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.

Przepisy Kodeksu pracy przewidują minimalne okresy odpoczynku dla pracowników, a wśród nich również gwarantowaną przerwę od pracy.

Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy. W związku z tym, pracownikom zatrudnionym w podstawowym systemie czasu pracy, w każdym dniu przysługuje 15 minut przerwy od pracy. Przerwa ta jest obowiązkowa i płatna, a tym samym nie powoduje obniżenia wynagrodzenia pracownika, co oznacza, że faktycznie pracuje on w danym dniu 7 godzin

Pracodawca może udzielić pracownikom również innej przerwy w pracy.

Jak wynika z art. 141 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, pracodawca może wprowadzić jedną przerwę w pracy niewliczaną do czasu pracy, w wymiarze nieprzekraczającym 60 minut, przeznaczoną na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Taką przerwę mogą stosować wszyscy pracodawcy, niezależnie od charakteru prowadzonej działalności oraz poziomu zatrudnienia. Istotne jest jednak, że wprowadza się ją w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy.

Jest to przerwa bezpłatna i nie może być dzielona na części.

Kodeks pracy nie ogranicza natomiast swobody wyznaczenia takich przerw tylko w niektórych dniach tygodnia, można także wyznaczyć je w różnym wymiarze w poszczególne dni, byle tylko żadna nie przekraczała 60 minut.

Określenie celu tej przerwy (spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych) należy traktować jako informacyjne. Pracownik nie jest w jakikolwiek sposób zobowiązany czy ograniczony do wykorzystania tej przerwy w innym celu. Oznacza to, że nie traci prawa do takiej przerwy, jeżeli w tym czasie wykonuje inne czynności (np. wypoczywa lub uprawia sport).

WAŻNE: Wprowadzenie przerwy niewliczanej do czasu pracy nie zwalnia pracodawcy z obowiązku zapewnienia pracownikom przewidzianych w prawie przerw wliczanych do czasu pracy, takich jak choćby płatna 15-minutowa przerwa od pracy.

dr Magdalena Kasprzak

Radca prawny

Podstawa prawna: art. 80, 134, 141 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2018 r. poz. 108 z późn.zm.).