Odpowiedź
Wynagrodzenie chorobowe powinno być wypłacone przez pracodawcę za okres do 33 dni chorobowego, bowiem 14 dniowe wynagrodzenie chorobowe należy liczyć, od 1 stycznia roku kalendarzowego przypadającego po roku, w którym pracownik ukończył 50 lat. Zatem w przytoczonej sytuacji od 1 stycznia 2020 roku będzie przysługiwało temu pracownikowi 14 dniowe wynagrodzenie chorobowe, jeśli oczywiście nie będzie zdolny do pracy.
Uzasadnienie
Według Kodeksu pracy za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:
- choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu;
- wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży - w okresie wskazanym powyżej - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia;
- poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów - w okresie wskazanym powyżej - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia.
Wynagrodzenie, oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Wynagrodzenie za czas choroby:
- nie ulega obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego;
- nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego.
Za czas niezdolności do pracy, trwającej łącznie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwającej łącznie dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w ustawie z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Pracownik, który ukończył 50 rok życia, 14 dniowy okres dotyczy niezdolności pracownika do pracy przypadającej po roku kalendarzowym, w którym pracownik ukończył 50 rok życia.
Należy podkreślić, że prawo do wynagrodzenia chorobowego pracownik nabywa po upływie 30 dni nieprzerwanego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego.
Do tego okresu wlicza się również poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni.
Po upływie okresu 14 dni lub 33 dni wypłaty wynagrodzenia chorobowego ze środków pracodawcy, za czas niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy, który jest finansowany ze środków ZUS.
Wynagrodzenie chorobowe przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy wraz z dniami wolnymi od pracy.
Przykład
Pracownik przebywa stale na zwolnieniu lekarskim od 21 października 2019 r. 4 listopada 2019 roku pracownik skończył 50 lat.
W 2019 roku za okres w sumie 33 dni zwolnienia lekarskiego płaci wynagrodzenie chorobowe pracodawca czyli od 23 listopada 2019 roku pracownik będzie otrzymywał zasiłek chorobowy płacony przez ZUS.
Jeżeli pracownik podejmie pracę jeszcze w 2019 roku i ponownie się rozchoruje, to pracodawca od 2020 roku będzie musiał wypłacić wynagrodzenie chorobowe ale tylko za 14 dni. Dalsze zwolnienia lekarskie w 2020 roku tego pracownika będą finansowane przez ZUS formie zasiłku chorobowego przez 182 dni.
Podstawa prawna: art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 z późn.zm.); art. 8 i art. 11 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 645).
